태국은 북쪽의 울창한 숲지대와 남쪽의 열대 해변으로 유명한 세계적인 여행지이자, 다양한 문화적 융합을 경험할 수 있는 나라이다. 그러나 무분별한 관광으로 인한 환경 파괴가 가속되면서, 태국 정부는 쓰레기와 환경 문제를 해결하기 위한 노력을 기울이고 있다. 이러한 환경적 갈등은 인간의 욕망과 자연의 관계를 성찰할 필요성을 제기하며, 이는 이번 전시의 핵심 주제와도 연결된다.

 

이번 PLACEMAK BKK 전시 <After Light>는 김아람, 신재은 작가와 함께 자연과 인간의 관계를 탐구하는 시각적 메시지를 전달한다. 두 작가는 관찰자이자 탐구자로서, 인간의 욕망이 자연과 맺는 복잡한 관계를 조명하고, 그 안에서 생태계의 지속 가능성을 고민하는 시각적 내러티브를 제시한다.

 

김아람 작가는 인간과 동물의 관계를 재설정하는 작업을 통해, 동물을 바라보는 기존의 시각을 재고하게 만든다. 신재은 작가는 생명과 비생명의 경계를 탐구하며, 구분점이 모호한 하나의 유기적 조직임을 드러낸다. 두 작가의 작업은 서로 다른 시선으로 인간과 자연의 관계를 시각화하며, 전시의 주제를 심화시킨다.

 

기획자는 이러한 두 작가의 작업들을 지구를 하나의 생명체와 같은 자기 조절 시스템으로 보는 과학적이고 철학적인 개념인 가이아이론(Gaia Theory)으로 정리하고자 한다. 가이아이론은 인간과 자연이 상호 연결된 존재임을 설명하며, 이번 전시의 철학적 기반을 이룬다.

 

특히 이번 전시에서 주목할 점은 밤이라는 시간대에 초점을 맞춘다는 것이다. 낮이 생산과 소비를 통해 자원을 고갈시키는 시간을 상징한다면, 밤은 지구가 스스로 균형을 회복하고 재생을 이루는 시간이다. 전시를 밤에 운영함으로써 관객들은 낮 동안 간과했던 자연의 회복력을 직접 체감하며, 지구의 생태계가 가진 생명력을 시각적으로 경험하게 된다. 어둠 속에서 펼쳐지는 작품들은 자연의 리듬과 인간의 책임을 은유적으로 조명하며, 관객들에게 자연과의 조화로운 관계를 성찰할 기회를 제공한다.

 

가이아이론은 지구라는 행성이 스스로 환경을 조절해 생명체를 유지하려는 하나의 거대한 '초유기체'로 간주한다. 마찬가지로, 인간이 주체가 된 사회적 생태계 또한 지구와의 유기적 관계 속에서 지속 가능한 방향으로 발전해야 한다. 이번 전시는 인간과 자연의 관계를 되돌아보는 계기를 제공하며, 관객들이 자신의 일상과 소비 방식이 생태계에 미치는 영향을 성찰할 기회를 제안한다. 이는 단순히 자연 보호를 넘어, 인간과 지구의 관계를 재구성하는 실천적 메시지를 담고 있다.

 

 

ประเทศไทยเป็นจุดหมายปลายทางด้านการท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงระดับโลก มีทั้งป่าทางตอนเหนือที่เขียวชอุ่มและชายหาดเขตร้อนที่สวยงามทางตอนใต้ อีกทั้งยังเป็นสถานที่ที่วัฒนธรรมที่หลากหลายมาผสมผสานกัน อย่างไรก็ตาม การท่องเที่ยวที่ไม่มีการควบคุมได้นำไปสู่ปัญหาสิ่งแวดล้อมที่รุนแรงขึ้น รัฐบาลไทยจึงพยายามอย่างมากในการลดขยะและแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อม ปัญหาเหล่านี้ทำให้เราต้องกลับมาคิดใหม่ว่าความต้องการของมนุษย์ส่งผลต่อธรรมชาติอย่างไร ซึ่งเชื่อมโยงกับหัวข้อหลักของนิทรรศการนี้

นิทรรศการ PLACEMAK BKK <After Light> นำเสนอผลงานของศิลปิน RAHM KIM และ JAEEUN SHIN ที่สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และธรรมชาติผ่านงานศิลปะเชิงภาพลักษณ์ ในฐานะผู้สังเกตการณ์และนักสำรวจ ศิลปินทั้งสองได้สะท้อนความเชื่อมโยงที่ซับซ้อนระหว่างความต้องการของมนุษย์และธรรมชาติ ถ่ายทอดเรื่องราวผ่านภาพที่แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของระบบนิเวศที่ยั่งยืน

RAHM KIM ตั้งคำถามเกี่ยวกับมุมมองของเราที่มีต่อสัตว์ โดยตีความความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับสัตว์ในรูปแบบใหม่ ในขณะที่ JAEEUN SHIN สำรวจเส้นแบ่งที่บางเบาระหว่างชีวิตและความไม่มีชีวิต แสดงให้เห็นว่าทุกสิ่งล้วนเป็นส่วนหนึ่งของระบบที่เชื่อมโยงถึงกัน ผลงานของพวกเขานำเสนอแนวคิดที่แตกต่างเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ และทำให้หัวข้อของนิทรรศการลึกซึ้งยิ่งขึ้น

ภัณฑารักษ์ (curator) ได้นำแนวคิด ทฤษฎีไกอา (Gaia Theory) มาเป็นกรอบในการนำเสนอผลงานของศิลปิน ทฤษฎีนี้เป็นแนวคิดทางวิทยาศาสตร์และปรัชญาที่มองว่าโลกเป็นระบบที่สามารถควบคุมตนเองเพื่อรักษาสมดุลของชีวิต และอธิบายว่ามนุษย์และธรรมชาติมีความเชื่อมโยงกันอย่างลึกซึ้ง ซึ่งเป็นแนวคิดพื้นฐานของนิทรรศการนี้

หนึ่งในจุดเด่นของนิทรรศการนี้คือ การจัดแสดงในช่วงเวลากลางคืน เวลากลางวันเป็นสัญลักษณ์ของการใช้ทรัพยากรเพื่อการผลิตและการบริโภค ขณะที่เวลากลางคืนเป็นช่วงเวลาที่โลกสามารถฟื้นฟูและปรับสมดุลของตัวเองได้อย่างเป็นธรรมชาติ การจัดนิทรรศการในช่วงกลางคืนทำให้ผู้เข้าชมได้สัมผัสกับพลังแห่งการฟื้นฟูของโลก ซึ่งมักถูกมองข้ามในช่วงเวลากลางวัน ผลงานที่จัดแสดงในความมืดช่วยเน้นจังหวะของธรรมชาติและความรับผิดชอบของมนุษย์ และกระตุ้นให้ผู้เข้าชมคิดถึงวิธีที่เราสามารถอยู่ร่วมกับธรรมชาติได้อย่างสมดุล

ทฤษฎีไกอา มองว่าโลกเป็น "สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่" ที่สามารถควบคุมสมดุลของตัวเองเพื่อคงไว้ซึ่งชีวิต ในทำนองเดียวกัน สังคมมนุษย์ก็ต้องพัฒนาอย่างยั่งยืนโดยรักษาความสัมพันธ์ที่ดีต่อโลก นิทรรศการนี้กระตุ้นให้เรากลับมาทบทวนความสัมพันธ์ระหว่างเรากับธรรมชาติ ทำให้เราตระหนักถึงผลกระทบของพฤติกรรมในชีวิตประจำวันและการบริโภคของเราต่อสิ่งแวดล้อม มันเป็นมากกว่าการปกป้องธรรมชาติ แต่ยังเป็นข้อความที่เชิญชวนให้เราปรับเปลี่ยนความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับโลก เพื่ออนาคตที่ยั่งยืน

 

 

Thailand is a famous travel destination, known for its green northern forests and beautiful tropical beaches in the south. It is also a place where different cultures come together. However, uncontrolled tourism is causing serious environmental damage, so the Thai government is working hard to reduce waste and solve environmental problems. These issues make us think about how human desires impact nature, which is closely connected to the main theme of this exhibition.

 

The PLACEMAK BKK exhibition, <After Light>, presents works by artists RAHM KIM and JAEEUN SHIN, who explore the relationship between humans and nature through visual art. As observers and explorers, they highlight the complex connection between human desires and the natural world, sharing a visual story about the importance of a sustainable ecosystem.

 

RAHM KIM challenges how we see animals by rethinking the relationship between humans and animals. Meanwhile, JAEEUN SHIN explores the thin boundary between life and non-life, showing that both exist as part of one connected system. Their works offer different perspectives on how humans and nature interact, adding depth to the exhibition's theme.

 

The curator frames their works using Gaia Theory, a scientific and philosophical idea that sees Earth as a self-regulating system that maintains life. This theory explains that humans and nature are deeply connected, forming the exhibition’s philosophical foundation.

 

One unique feature of this exhibition is its focus on nighttime. While the daytime represents resource consumption through production and human activity, nighttime is when the Earth naturally restores and regenerates. By holding the exhibition at night, visitors can experience the Earth's power of recovery, which is often overlooked during the day. The artworks displayed in the dark highlight the rhythms of nature and the responsibility of humans, encouraging visitors to reflect on how we can live in harmony with the natural world.

 

Gaia Theory sees Earth as a ‘superorganism’ that balances its environment to sustain life. In the same way, human society must also develop sustainably by maintaining a healthy relationship with the Earth. This exhibition encourages us to rethink our connection with nature, making us more aware of how our daily lives and consumption habits affect the environment. It goes beyond just protecting nature—it carries a practical message about reshaping our relationship with the planet for the future.
 

 

+김아람 작가 작품설명+

2013년부터 현재까지 이어진 <치킨 다이어리>는 작가가 먹은 닭의 뼈를 씻고 보존하며, 인간의 소비로 지워진 닭의 존재를 기록하려는 예술적 시도다. 닭뼈를 씻으며 느꼈던 생각들을 일기의 형식으로 풀어냈고, 밤에만 이루어지는 이번 전시에서는 빛의 투영을 이용한 영상작업을 통해 소비로 감춰진 생명을 은유적으로 표현한다. 밤의 시간속에서 애도의 행위와 동시에 전제된 소비의 모순이 관찰되길 기대해본다.

 

ตั้งแต่ปี 2013 Chicken Diary เป็นโครงการศิลปะที่สำรวจการมีอยู่ของไก่ที่หายไปจากการบริโภคของมนุษย์ ศิลปินทำความสะอาดและเก็บรักษากระดูกของไก่ที่พวกเขารับประทาน เพื่อบันทึกการดำรงอยู่ของมัน ความคิดและความรู้สึกที่เกิดขึ้นระหว่างกระบวนการนี้ถูกบันทึกไว้ในรูปแบบของบันทึกประจำวัน

นิทรรศการนี้จัดขึ้น เฉพาะเวลากลางคืน โดยการฉายวิดีโออินสตอลเลชันเพื่อสื่อถึงชีวิตที่ถูกซ่อนไว้จากการบริโภค ในช่วงเวลาของค่ำคืน ผลงานชิ้นนี้เชิญชวนให้ผู้ชมมีส่วนร่วมในพิธีไว้อาลัย และพิจารณาถึงความขัดแย้งที่ซ่อนอยู่ในการบริโภคของมนุษย์

Since 2013, Chicken Diary has been an artistic project that explores the presence of chickens that disappear through human consumption. The artist washes and preserves the bones of the chickens they have eaten, creating a record of their existence. Thoughts and reflections that emerged during this process were documented in the form of a diary.

In this exhibition, which takes place exclusively at night, a video installation using light projections symbolically reveals the lives concealed by consumption. Through the passage of night, the work invites viewers to engage in an act of mourning while also observing the inherent contradictions of consumption.

 

김아람_Chicken Diary_single channel video_loop_2025

김아람_Chicken Diary_single channel video_loop_2025

김아람_Chicken Diary_single channel video_loop_2025

 

 

+신재은작가 작품설명+

<통로1>은 음식물 쓰레기를 먹는 파리 유충을 관찰자의 시선으로 촬영한 영상이다. 작가는 일상에서 발생한 음식물 쓰레기를 유충의 먹이로 제공하며 일정 기간 동안 그들을 사육했다. 흥미로운 점은, 부패한 음식물과 꿈틀거리는 유충이 뒤엉킨 디스토피아적 풍경 속에서 예상치 못한 아름다움이 발견되었다는 것이다. 이는 단순히 작가의 미적 감각 때문이 아니라, 애정을 갖고 유충을 사육하는 과정에서 자연스럽게 형성된 감정이었다. 이 작품은 인간이 특정 대상에 혐오나 불쾌감을 느끼는 생물학적 반응을 탐구함으로써, 우리 자신을 이해하는 동시에, 편견을 넘어 아름다움의 범주를 확장할 가능성을 제시하고자 한다.

 

<Passage1> เป็นวิดีโอที่บันทึกมุมมองของผู้สังเกตการณ์ ขณะเฝ้าดูตัวอ่อนของแมลงวันกินเศษอาหารที่ถูกทิ้ง ศิลปินได้เพาะเลี้ยงหนอนแมลงวันเหล่านี้เป็นระยะเวลาหนึ่ง โดยให้อาหารจากเศษอาหารที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน

สิ่งที่น่าสนใจเป็นพิเศษคือ ความงามที่เกิดขึ้นอย่างไม่คาดคิดปรากฏขึ้น บรรยากาศแบบดิสโทเปียของอาหารที่เน่าเปื่อยและตหนอนที่กำลังดิ้นไปมา ความรู้สึกนี้ไม่ได้เกิดจากรสนิยมทางศิลปะของศิลปินเพียงอย่างเดียว แต่เป็นปฏิกิริยาทางอารมณ์ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติจากกระบวนการดูแลและเลี้ยงดูหนอนแมลงวันด้วยความใส่ใจ

ผลงานชิ้นนี้สำรวจ ปฏิกิริยาทางชีวภาพของมนุษย์ ที่ทำให้เรารู้สึกขยะแขยงหรือไม่สบายใจต่อบางสิ่งบางอย่าง และในขณะเดียวกัน ก็ช่วยให้เราเข้าใจตัวเองมากขึ้น พร้อมทั้งตั้งคำถามกับอคติที่มีอยู่เดิม และเปิดโอกาสให้เราขยายขอบเขตของความงามให้กว้างขึ้น

 

<Passage1> is a video capturing the perspective of an observer watching fly larvae consuming food waste. The artist raised the larvae over a period of time, feeding them discarded food from daily life.

What is particularly interesting is the unexpected sense of beauty that emerged from the dystopian scene of decaying food and wriggling larvae. This feeling was not simply a result of the artist’s aesthetic sensibility but rather a natural response developed through the process of caring for the larvae with affection.

This work explores the biological reactions that cause humans to feel disgust or discomfort toward certain subjects. In doing so, it not only helps us better understand ourselves but also challenges preconceived notions, suggesting the possibility of expanding the definition of beauty.

 

 

신재은_Passage 1_single channel video (15'00")_2024

신재은_Passage 1_single channel video (15'00")_2024

신재은_Passage 1_single channel video (15'00")_2024